ความเชื่อไม่ใช่คำที่ว่างเปล่า แต่เป็นความจริงตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมาได้มีการเขียนบทยืนยันความเชื่อรูปแบบต่าง ๆ ในพระศาสนจักร โดยอาศัย บทยืนยันความเชื่อเหล่านี้เราจึงได้พิจารณาไตร่ตรอง แสดงความคิดเห็นเรียนรู้แบ่งปันเฉลิม ฉลอง และดำเนินชีวิตความจริงเช่นนี้ได้ (170-174)
→ บทยืนยันความเชื่อ คือบทสรุปย่อความเชื่อ ซึ่งเป็นบทที่สัตบุรุษทุกคนยืนยันความเชื่อร่วมกัน (185-188, 192-197)
→ บทยืนยันความเชื่อ มีที่มาจากพระเยซูเจ้าผู้ทรงสั่งบรรดาศิษย์ของพระองค์ให้โปรดศีลล้างบาป ซึ่งพวกเขาต้องให้ผู้ที่จะรับศีลล้างบาปยืนยันความเชื่อที่ชัดเจนแน่นอน คือ ความเชื่อในพระบิดา พระบุตร และ พระจิต (→ พระตรีเอกภาพ) (188-191)
ข้าพเจ้าเชื่อในพระเจ้า พระบิดาผู้ทรงสรรพานุภาพ
ข้าพเจ้าเชื่อในพระเจ้าหนึ่งเดียว
เราเชื่อในพระเจ้าหนึ่งเดียว เพราะตามหลักฐานในพระคัมภีร์ มีพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว และตามกฎของตรรกวิทยา มีพระเจ้าหนึ่งเดียวเท่านั้น
พระเจ้าประทานพระนามของพระองค์เพื่อให้การพูดกับพระองค์เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ (203-213 230-231)
พระเจ้าทรงเป็นความสว่าง และไม่มีความมืดใด ๆ อยู่ในพระองค์เลย" (1ยน 1:5) พระวาจาของ พระองค์เป็นความจริง (สภษ 8:7, 2ซมอ 7:28) และ บัญญัติของพระองค์เป็นความจริง (สดด 119142) พระเยซูเจ้าเองทรงรับรองความจริงของพระเจ้าด้วย การประกาศต่อหน้าปิลาตว่า "เรามาในโลกนี้ เพื่อเป็น พยานถึงความจริง" (ยน 18:37) (214-217
หากพระเจ้าทรงเป็นความรักก็หมายความว่า ไม่มีสิ่งสร้างใดที่จะไม่ถูกโอบอุ้มหุ้มห่อด้วยพระเมตตากรุณาอันไม่สิ้นสุดของพระองค์ พระเจ้ามิได้ทรงประกาศว่า พระองค์ทรงเป็นความรักเท่านั้น แต่พระองค์ยังทรงพิสูจน์ให้เห็นด้วย “ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย” (ยน 15:13)
เมื่อเราได้รู้จักพระเจ้าแล้ว เราต้องให้พระองค์เป็นที่หนึ่งในชีวิตของเรา และเมื่อเป็นเช่นนี้ชีวิตใหม่ก็จะเริ่มต้น เราจะรู้ได้ว่าใครเป็นคริสตชนก็ด้วยความจริงที่ว่าพวกเขารักแม้กระทั่งศัตรูของตน (222-227, 229)
เราเชื่อในพระเจ้าหนึ่งเดียวในสามพระบุคคล ( → พระตรีเอกภาพ) “พระเจ้ามิได้ทรงอยู่โดดเดี่ยว แต่ทรงเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างสมบูรณ์" (สมเด็จ พระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ 16 วันที่ 22 พฤษภาคม 2005) (232-236, 249-256, 261, 265-266)
ไม่ได้ ความจริงที่ว่า มีสามพระบุคคล ( → ตรีเอกภาพ) ในพระเจ้าหนึ่งเดียวนั้น เป็นธรรม ล้ำลึก โดยทางพระเยซูคริสตเจ้าเท่านั้นที่เราทราบ ได้ว่า พระเจ้าทรงเป็นพระตรีเอกภาพ สามพระบุคคล (237)
เราเคารพนับถือพระเจ้าในฐานะพระบิดาประการแรกเพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างและ ทรงเอาใจใส่ดูแลสิ่งสร้างของพระองค์ด้วยความรัก ยิ่งกว่านั้นพระเยซูเจ้าพระบุตรของพระเจ้าทรงสอน เราให้นับถือพระบิดาของพระองค์เป็นดังพระบิดา ของเรา และเรียกขานพระเจ้าเป็น "พระบิดาของ ข้าพเจ้าทั้งหลาย" (238-240)
พระจิตเจ้าคือพระบุคคลที่สามใน → พระตรีเอกภาพมีความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าเท่าเสมอ พระบิดา และพระบุตร (243-248, 263-264)
พระเยซูเจ้าชาวนาซาเร็ธเป็นพระบุตรพระบุคคลที่สองซึ่งเรากล่าวถึงเมื่อเราสวดภาวนา "เดชะพระนาม พระบิดา พระบุตร และพระจิต" (มธ 28:19) (243-260)
“ไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้าจะกระทำไม่ได้” (ลก 1:37) พระองค์ผู้ทรงสรรพานุภาพ
ไม่ เพราะประโยคที่ว่า "พระเจ้าทรงสร้าง โลก" ไม่ใช่การยืนยันทางวิทยาศาสตร์ที่ล้าสมัย แต่ เป็นการยืนยันทางตรรกะเทววิทยา ซึ่งเป็นการยืนยัน ความหมายทางเทววิทยา (Theos = พระเจ้า logos = ความหมาย) และต้นกำเนิดของสรรพสิ่ง (282-289)
ได้ แม้ว่าเป็นความรู้ในศาสตร์ที่แตกต่างกัน ความเชื่อก็ยังเปิดโอกาสให้ค้นคว้าและตั้งสมมุติฐาน ทางวิทยาศาสตร์ได้ (282-289)
ไม่ ผู้ทรงก่อให้เกิดโลกคือพระเจ้า ไม่ใช่ความ บังเอิญ โลกมิได้เป็นผลของพลังที่ "ไร้จุดมุ่งหมาย ทั้งในกำเนิดของโลก ระเบียบภายในโลก และจุดหมาย ที่โลกเกิดขึ้น (295-301, 317-318, 320)
พระเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียว ผู้ทรงอยู่เหนือ กาลเวลาและสถานที่ ทรงสร้างโลกจากความว่างเปล่า และทรงเรียกให้ทุกสิ่งอุบัติขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่นั้น ขึ้นอยู่กับพระเจ้า และคงเป็นอยู่ต่อไป เพราะพระองค์ ทรงพระประสงค์ให้เป็นเช่นนั้น (290-292, 316)
ใช่ กฎธรรมชาติและระบบต่าง ๆ ตามธรรมชาติเป็นส่วนหนึ่งในสิ่งสร้างของพระเจ้าด้วย (339, 346, 354)
ภาพสัญลักษณ์การทำงานหกวันต่อสัปดาห์ ซึ่งจบอย่างสง่างามด้วยวันพักผ่อนหนึ่งวัน (ปฐก 1:1- 2:3) เป็นการแสดงออกถึงคุณความดี ความงดงาม และความชาญฉลาดที่มีอยู่ในระเบียบของสิ่งสร้าง (337-342)
การพักผ่อนจากการทำงานของพระเจ้า ชี้ให้ เห็นถึงความเสร็จสมบูรณ์ของสิ่งสร้าง ซึ่งอยู่เหนือ ความสามารถของมนุษย์ (349)
"โลกถูกสร้างมาเพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า" (สังคายนาวาติกัน ครั้งที่ 1) (293-294, 319)
