ความอิจฉาคือความรู้สึกเศร้าและไม่พอใจ เมื่อเห็นความเป็นอยู่ที่ดีของผู้อื่น และอยากยึดเอาของผู้อื่นมาอย่างอยุติธรรม ผู้ที่ปรารถนาให้ผู้อื่นประสบสิ่งไม่ดี ถือว่ากระทําบาปหนักความอิจฉาจะลดลง เมื่อเราพยายามชื่นชมยินดีให้มากขึ้นใน ความสําเร็จและพรสวรรค์ของผู้อื่นเมื่อเรามีความ เชื่อในพระญาณเอื้ออาทรที่เปี่ยมด้วยเมตตาของพระเจ้า และเมื่อเราให้หัวใจของเราตั้งมั่นอยู่บนความมั่งคั่งที่แท้จริง ซึ่งคือความจริงที่ว่าเรามีส่วนในชีวิตของพระเจ้าแล้ว โดยทางพระจิตเจ้า (2538–2540, 2553–2554)
