พระเยซูเจ้าทรงมีชีวิตโสด และด้วยวิธีนี้ พระองค์ทรงประสงค์แสดงความรักที่ไม่แบ่งแยกของพระองค์ต่อพระเจ้าพระบิดา การติดตามหนทางของพระเยซูเจ้าดำเนินชีวิตพรหมจรรย์ ไม่แต่งงาน “เพราะเห็นแก่พระอาณาจักรสวรรค์” (มธ 19:12) เป็นเครื่องหมายของความรัก การอุทิศตนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างสิ้นเชิง และเป็นความเต็มใจที่จะรับใช้อย่างสมบูรณ์แบบ ชีวิตเช่นนี้มีปรากฏมาแล้วตั้งแต่สมัยของพระเยซูเจ้า พระศาสนจักรโรมันคาทอลิกเรียกร้องรูปแบบชีวิตเช่นนี้สำหรับพระสังฆราชและพระสงฆ์ ในขณะที่พระศาสนจักรคาทอลิกตะวันออกเรียกร้องเฉพาะผู้เป็นพระสังฆราชเท่านั้น (1579-1580,1599)
สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ตรัสถึงการถือพรหมจรรย์ว่ามิได้หมายถึง “การปราศจากซึ่งความรัก แต่หมายถึงการยอมให้ตนเองหลงใหลในพระเจ้า”พระสงฆ์ ซึ่งดำเนินชีวิตถือโสด ควรแสดงลักษณะความเป็นบิดาของพระเจ้า และของพระเยซูเจ้าให้เกิดผลมากที่สุด สมเด็จพระสันตะปาปายังตรัสต่ออีกว่า “พระคริสตเจ้าทรงปรารถนาให้พระสงฆ์มีวุฒิภาวะมีความกล้าหาญ และสามารถปฏิบัติหน้าที่บิดาฝ่ายจิตได้อย่างถูกต้อง”
