อาศัยชัยชนะของพระคริสตเจ้า พระองค์ทรงเข้าถึงทุกหนแห่งในโลกนี้ พระองค์ผู้ทรงเป็นพระวิหารแท้และเป็นการถวายบูชาแด่พระเจ้าใน “พระจิตเจ้าและตามความจริง” (ยน 4:24) ไม่ทรงยึดติดกับสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม โลกของคริสตชนเต็มไปด้วยวัดและเครื่องหมายศักดิ์สิทธิ์มากมาย ทั้งนี้เพราะมนุษย์ต้องการสถานที่เฉพาะเพื่อพบปะ และเป็นเครื่องหมายเตือนใจถึงความจริงใหม่นี้เคหาทุกแห่งของพระเจ้า เป็นเครื่องหมายแห่งเคหาของพระบิดาในสวรรค์ ซึ่งเรากำลังเดินทางไป (1179-1181, 1197-1198)
แน่นอนว่า เราสามารถภาวนาได้ทุกที่ ในป่า ริมทะเล หรือบนเตียงนอน แต่เนื่องจากเรามนุษย์มิได้มีเพียงจิตวิญญาณเท่านั้น แต่มีร่างกายด้วย เราจึงต้องการเห็น ได้ยิน และรู้สึกถึงกันและกัน เราต้องการสถานที่เฉพาะเมื่อเราต้องการพบปะกันในฐานะที่เป็นพระกายของพระคริสตเจ้า เราต้องคุกเข่าลง หากเราต้องการนมัสการพระเจ้า เราต้องรับประทานปังที่เปลี่ยนเป็นพระกายเมื่อได้รับการเสก เราต้องเคลื่อนไหว เมื่อพระองค์ทรงเรียกเรา ในยุโรป กางเขนที่เราเห็นอยู่ตามถนนหนทางเตือนใจเราให้คิดถึงผู้ที่เป็นเจ้าของโลก และการเดินทางนี้กำลังนำเราไปสู่ที่ใด
