เราพบความเชื่อแท้ได้ในพระคัมภีร์ และในธรรมประเพณีที่มีชีวิตชีวาของพระศาสนจักร (76, 80-82, 85-87, 97, 100)
→ พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ พัฒนามาจากความเชื่อของพระศาสนจักร พระคัมภีร์และธรรม ประเพณีมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน การถ่ายทอด ความเชื่อไม่ได้กระทำโดยผ่านเอกสารเป็นหลักใน พระศาสนจักรยุคแรก มีการกล่าวกันว่า พระคัมภีร์นั้น “ก่อนที่จะมีการเขียนบนกระดาษหนัง ได้มีการเขียนไว้ ในหัวใจของพระศาสนจักรก่อนแล้ว” บรรดาศิษย์และ
→ บรรดาอัครสาวกได้รับประสบการณ์ชีวิตใหม่ โดยการมีชีวิตเป็นมิตรกับพระเยซูเจ้า พระศาสนจักร สมัยแรกเชิญชวนประชาชนให้เข้ามาในมิตรภาพนี้ ซึ่งยังคงสืบเนื่องต่อมา ในลักษณะที่แตกต่างไปหลังการกลับ คืนพระชนมชีพของพระเยซูคริสตเจ้า คริสตชนยุคแรก ยึดถืออย่างมั่นคงใน “คำเทศน์สอนและมิตรภาพของ บรรดาอัครสาวก การบิปัง และการอธิษฐานภาวนา” (กจ 2:42) พวกเขาสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ก็เปิดกว้างต่อผู้อื่นด้วย และนี่คือความเชื่อของเราในปัจจุบัน คือ คริสตชนเชื้อเชิญผู้อื่นให้มารู้จักมีมิตรภาพกับพระเจ้า ในพระศาสนจักรคาทอลิก ความสนิทสัมพันธ์เป็นหนึ่ง เดียวกันนี้ ดำรงอยู่อย่างไม่เปลี่ยนแปลง นับตั้งแต่สมัยบรรดาอัครสาวก
