ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย
พระองค์สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ
พระอาณาจักรจงมาถึง
พระประสงค์จงสําเร็จ
ในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์
โปรดประทานอาหารประจําวัน
แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้
โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า
เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น โปรดช่วยข้าพเจ้ามิให้แพ้การผจญ
แต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้ายเทอญ
(เพื่อพระอาณาจักร พระอานุภาพ และพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ตลอดนิรันดร) อาแมน
ภาษาลาติน
Pater noster, qui es in caelis,
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum,
fiat voluntas tua,
sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,
et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribusnostris.
et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo.
(Quia tuum est regnum, et potestas, et Gloria in saecula).
Amen.
บทข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย เป็น บทภาวนาบทเดียวที่พระเยซูเจ้าทรงสอนบรรดาศิษย์ของ พระองค์ (มธ 6.9-13, ลก 11:2-4) ด้วยเหตุนี้ เราจึงเรียก บทข้าแต่พระบิดาว่าเป็น “บทภาวนาขององค์พระผู้เป็นเจ้า” คริสตชนทุกนิกายภาวนาบทนี้ทุกวัน ทั้งในพิธีกรรม และโดยส่วนตัว คําลงท้ายที่ว่า “เพื่อพระอาณาจักร พระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ตลอดนิรันดร อาแมน” มีอ้างถึงในยุคแรกของ “การเทศน์สอนบรรดาอัครสาวกทั้งสิบสอง” (Didache ค.ศ. 150 ค.ศ. 150 เพราะเหตุนี้จึงมีการเพิ่มเติมไว้ในบทข้าแต่พระบิดา)
